راهنمایی در مورد نمای مغازه و تابلو
معرفی
یکی از استراتژیهای اصلی فروشگاه ها، تابلو سردرب یا نمای بیرونی است. این بیان می کند:
مجوز برای تابلوها و ویترین مغازه های جدید و تغییرات در ویترین یا تابلوهای مغازه های موجود تنها در صورتی داده می شود که پیشنهادات به ترکیب، مصالح و طراحی دقیق آنها و زمینه ارائه شده توسط خیابانی که در آن واقع شده است، رعایت شود.
این رویکرد را که شهرداری منطقه، برای جلوی مغازه ها و تابلوهای فروشگاه ها در مناطق مختلف،اعمال خواهد کرد، مشخص می کند.
هدف این راهنما
بعضی از مناطق در شهرها دارای قلب تجاری هستند و در درون آنها، شکل و طراحی نمای مغازه ها و تابلوها به شدت بر شخصیت محیط ساخته شده، تأثیر می گذارد. الزامات مغازه داران برای نمایش و تبلیغ کالاهایشان امر بدیهی است که باید به رسمیت شناخته شود، اما در عین حال این مورد است که طراحی و تغییرات نامناسب نمای مغازه ها و تابلوها نه تنها از شخصیت یک منطقه می کاهد، بلکه برای تجارت نیز مضر است.
دو نوع اصلی مغازه دار یا گرداننده فروشگاه وجود دارد:
آنهایی که از ویترین و فضای جلوی مغازه خود استفاده می کنند تا مشتریان بتوانند کالاها را مستقیماً از بیرون آنها ببینند و انتخاب کنند و آنهایی که دارای یک دید بازتر هستند و از تابلو های پر زرق و برق تجاری و ویترینهای شیک استفاده کنند.
در داخل دسته اولی که هنوز یافت می شود اما دیگر رایج نیست. از غرفه بازار آزاد سرچشمه می گیرد و اغلب تمایل به استعمار پیاده رو دارد که می تواند از سرزندگی خیابان بکاهد. مشکلات عبور مرور نیز ایجاد کند.
گروه نماسازان مدرن در این راهنما به طراحی کلی و اجزای، مجزای نمای مغازه های قدیمی همچنین طراحی نمای مغازه های جدید، می پردازد.
این راهنما به دنبال اطمینان از این است که طراحی نمای مغازه ها و تابلوهای جدید با خصوصیات ساختمان های فردی و صحنه عمومی خیابان هماهنگ بوده و یا آن را بهبود بخشد.همچنین برای تجارت و بیزینس نیز مفید باشد.
در حالی که اصول ذکر شده در درجه اول به توسعه شهری مربوط می شود، آنها می توانند به طور مساوی در سایر نقاط نیز برای اطمینان از استانداردهای بالای طراحی، مورد استفاده قرار گیرند.
فروشگاه ها، تابلو ها و سایر علائم تجاری را می توان جز ارکان اصلی خیابان ها در نظر گرفت.
اصول طراحی نمای مغازه یا تابلو فروشگاهی
هنگامی که طرح‌هایی برای نمای مغازه‌های جدید یا تغییرات موجود در نمای مغازه های قدیمی پیشنهاد می‌شود، اصول طراحی باید همراه با هر درخواستی در نظر گرفته شود. این باید شامل تجزیه و تحلیل شخصیت «منظره شهری» و ویژگی‌های ساختمان در منطقه، همراه با ارزیابی تأثیر بصری ایجاد شده و جذب مشتری توسط طرح پیشنهادی باشد.
بخش اول نمای جلوی مغازه
نمای مغازه های سنتی
شخصیت نما مغازه
ویژگی نمای مغازه های سنتی عمدتاً از استفاده از انواع طرح ها، مواد، رنگ و تایپوگرافی ناشی می شود که همه به صورت جداگانه مونتاژ شده یا توسط طراحان و تابلو سازان متخصص به کار می روند. طراحی نمای ضعیف مغازه با یک صفحه صاف یا حروف پلاستیکی تولید شده در ابعاد کوچک جزئیات خام و تابلوی فلکسی ساده فارسی ، انعکاسی بسیار کم رنگ از همتای خود دارد. اغلب برای یک عمر کوتاه طراحی شده است، با مواد ارزان قیمت که به بافت بصری گسترده‌تر احترام نمی‌گذارند.و جذب مشتری بسیار پایینی دارد.
خلاصه‌ای از ویژگی‌های اصلی سردر مغازه‌های سنتی در زیر در قالب طرح‌هایی ارائه می‌شود که اولاً به رابطه آنها با ساختمانی که به آن تعلق دارند و ثانیاً به ویژگی‌های اصلی معماری سنتی می‌پردازد.
ارتباط نمای روبروی مغازه با صحنه عمومی خیابان
بیشتر جلوی نمای مغازه‌های سنتی با ارکان غرفه‌ها، ستون‌ها، تابلوهای هنری و قرنیز طراحی شده‌اند. مجموعه ای از متریالهای قدیمی در کنار هم می توانند برای یکسان کردن تصویر سنتی عمل کنند و انسجام بصری کلی را به صحنه خیابان بدهند. در عین حال، در مقیاس فردی می توانند علاقه و تنوع را از طریق جزئیات و مواد مختلف خود ارائه دهند. این نمای مغازه‌های سنتی که در طبقات همکف خیابان‌های قدیمی قرار گرفته‌اند، و گروهی منسجم را تشکیل می‌دهند.
مغازه های مرکز شهر را در بردارد با عرض دهنه کم، مقیاس ثابت و «ریتم» معماری (ناشی از استفاده از عناصر تکراری جداگانه، که همگی از یک موضوع طراحی اساساً مشابه پیروی می‌کنند) اغلب یکی از ویژگی‌های گروه مغازه‌های قدیمی و سنتی(بازارها یا بازارچه ها) این است که به راحتی با اجرای طرح های مدرن آسیب می بیند.
نمای مغازه های سنتی موجود یا قسمت هایی از جلوی نمای مغازه تاریخی که از قبل باشد،به منظور حفظ و حفاظت از ویژگی منطقه باید وجود داشته باشد. در جاهایی که ویژگی‌های خوب سنتی مورد توجه باقی می‌ماند، به‌عنوان مثال، موزاییک‌های قدیمی یا رنگی یا کاشی‌کاری‌ها، روکش‌های درها، چراغ‌های مدل دار، حفاظهای چوبی روی پنجره‌ها یا شیشه‌های رنگی یا حکاکی شده، باید حفظ شوند.
پیش از این، ویژگی‌های پنهان و تاریخی، به‌ویژه لعاب‌های تزئینی اصلی در قسمتهای بالایی پنجره‌ها و ستون‌ها، گاهی اوقات می‌توان از پشت سردر مغازه‌ها با هزینه‌ای اندک در معرض دید قرار بگیرد و برای بهبود ویژگی منطقه دوباره مورد استفاده قرار گرفت. کاشی‌کاری کف‌هااغلب باقی می‌ماند و همیشه باید حفظ شود.
پیشنهادهای طراحی نمای مغازه های سنتی
یک قرنیز باید در بالای آن ارائه شود.
تابلو به عنوان یک شکاف بصری بین جلوی مغازه و طبقات بالای ساختمان.
در صورت امکان باید بین قرنیز و طاقچه پنجره های طبقه اول فاصله ایجاد شود.
سایبان های جمع شونده سنتی از نظر زیبایی شناسی دلپذیر و از نظر عملکرد مفید هستند. پس باید حفظ شوند.
ارتفاع تابلوهای تجاری باید به حداقل برسد و نباید از نظر بصری زیاده روی کنید.
نسبت به ارتفاع کلی جلوی مغازه، تابلوها باید از چوب ترمووود یا مواد غیر بازتابنده ساخته شوند.
می توان از چراغ های توری با طراحی مناسب برای تامین روشنایی استفاده کرد.
به طور کلی باید از وسعت شیشه ای عمودی تقسیم نشده بزرگ اجتناب شود.
ظاهر ملایم و شیشه‌ای بسیار بزرگ، تقسیم‌ناپذیر و بی تناسب افقی یا عمودی می‌تواند تأثیر مخرب خاصی بر این ویژگی داشته باشد.طراحی ضعیفی دارند و با ساختمان های اطراف خود، ارتباطی دارند. از نظر ظاهر، چیدمان و مقیاس نمای جدید کاملاً بر اثر بصری اصلی تاثیر گذاشته و شخصیت منسجم ساختمان های اطراف را تضعیف می کند.
شیشه ها باید به صورت کوچک یا یک درگاه مرکزی تقسیم شوند.
نمای مغازه ها معمولاً باید با ستون هایی قاب بندی شوند تا بر تقسیم بندی های فرعی بین ساختمان ها تأکید شود.
مواد تثبیت کننده در چوب، کاشی کاری لعابدار یا حتی گاهی اوقات آجر،همیشه باید در رندر، گنجانده شود.
عناصر کیفیت طراحی نمای سنتی به ترکیب کلی.
مواد و رنگ:
مصالحی که معمولاً در طراحی نمای مغازه ها مناطق سنتی، قابل قبول هستند عبارتند از:
چوب (معمولاً رنگ‌شده)
آجر با کیفیت
آجر یا بلوک قدیمی
سنگ
سفال
چدن
برنز
مس و برنج
کاشی‌های لعابدار
کاشی‌کاری معرق
شیشه تراشیده و حکاکی شده
رنگ(معمولا رنگهای کرمی قهوه ای،خاکستری و…با تاکید بر مات بودن)
الوار
چوب همچنان یکی از مناسب ترین مواد برای قاب پنجره ها و درها و تابلوهای تبلیغاتی تجاری در بافت سنتی است.
بعید است که مواد مدرن مانند لمینت های پلاستیکی، حروف چلنیوم براق و کامپوزیت آلومینیوم قابل قبول باشند.
در گذشته طرح‌های رنگی نوشته های سر درب مغازه، معمولاً به‌صورت جداگانه و تک رنگ استفاده می‌شد تا بر سبک تابلو و نمای مغازه تاکید کند و در بهترین حالت نور خورشید، به نمایش درآید. امروزه با وجود برق و نورهای تولید شده، رنگ ترکیبی اغلب استفاده می شود تا جلوی مغازه خود را به نوعی تبلیغات تبدیل کنند. این رویکرد، به ویژه در مورد طرح‌های رنگی شرکت‌ها، که بدون توجه به ویژگی ساختمان میزبان یا مکان، به کار می‌روند، معمولاً در مناطق سنتی قابل قبول نیست.
نمای مغازه و هویت تجاری، در صورتی که با یکدیگر در تضاد باشند،به این معنا که یکی مدرن و دیگری سنتی باشد، نیاز به نمای مغازه برای داشتن یک رابطه معماری مناسب، هم با ساختمان «میزبان» و هم با منطقه حفاظت شده، مهمتر از نیاز به هویت شرکتی یا تبلیغاتی ارزیابی می‌شود.
بنابراین برای داخل نمای تجاری این مشاغل در بافت سنتی از کف پوشیده شده با کاشی یا سنگ سیاه و سفید، غرفه‌های سنگ مرمر سیاه صیقلی،اسلب، سطوح لعاب دار بزرگ (هنوز با تناسب عمودی)، طاقچه‌های برنزی بسیار باریک، با تراشه‌های اسلیمی، لعاب‌های رنگی چند جداره ثابت و پیوسته،چراغ توری تهویه سر پنجره تزئینی، سقف پانل‌شده، تابلوی چوبی تخت با حروف برنجی یا مسی و قاب کوچک روی آن،تابلوی جعبه‌ای با تو رفتگی جزیی، استفاده کرد.
کرکره و پرده
در حالی که کرکره های بیرونی برای امنیت جلوی مغازه ها از زمان قدیم استفاده می شده است، در مناطق سنتی ظاهر آنها به طور کلی مناسب نیست. این اساساً به این دلیل است که جنبه بازاری مانند آنها در حالت بسته تأثیر بصری مرگباری در صحنه خیابان دارد. در مواردی که کالاهای با ارزش نیاز به محافظت دارند، ممکن است نوع مشبک باز، رول شونده که در داخل قابی نصب شده است، جایگزین قابل قبولی باشد. از شیشه های ضد سرقت نیز می توان برای محافظت از کالاهای با ارزش استفاده کرد. کرکره‌های غلتکی سنتی و پرده های بازوی که برای جمع شدن در جعبه‌های کور، معمولاً در مواردی که محافظت در برابر نور خورشید مورد نیاز است، قابل قبول هستند.
جایگزین مدرن "پرده ها قدیمی" پرده هایی پارچه ای که در حالت باز ثابت شده اند، همیشه از ویژگی های برجسته در منظره خیابان هستند. شکل خاص منحنی محدب و اغلب مات آنها، همچنین لبه های دالبر دار آنها، از نظر بصری نفوذ می کند و به طور دائم بخش های بزرگی از جلوی مغازه را که به آن ثابت شده اند پنهان می کند.
تابلو و حروف مغازه تجاری سنتی
رایج ترین شکل از تابلو سنتی عبارت است از حروف بر روی صفحه ای ثابت. در قدیم، تابلوها به سطوح مختلف پیچیدگی امروزی و به روش‌های مختلف ساخته نمی‌شدند.
بنابراین گاهی حروف را مستقیماً روی دیوار نقاشی می‌کردند. یک تابلوی تجاری ممکن بود خیلی ساده با دست نقاشی شود. به تدریج یک طرح تابلوی پیچیده‌تر و حروف برجسته دستی ابداع شد، حروف بر روی تابلو (فلز یا تخته چوب) بریده شود و لبه کاری می شد. ممکن بود به صورت جداگانه بریده شود و روی صفحه چسبانده شود تا جلوه ای برجسته داشته باشد. گهگاه حروف ها پشت شیشه قرار می گرفتند. تابلوهای مینا گاهی اوقات توسط شرکت های تجاری بزرگ استفاده می شد.
تابلوهای آویزان
تابلوهای آویزان که با استفاده از تکیه گاه های آهنی در زوایای قائم از ساختمان جدا شده اند،سالها مورد استفاده بوده اند. انواع اشکال ممکن است قابل قبول باشد، اما آنهایی که از طراحی‌های عصر پیش از رایانه به دست می‌آیند (مربع، مستطیل و دایره)احتمالاً برای موقعیت «معماری سنتی» در مقیاس بزرگ، مناسب‌تر هستند.
فونت حروف مورد استفاده در حروف سنتی اغلب از نستعلیق، شکسته نستعلیق،ثلث با افزودن اسکریپت های مشتق از قلم و قلم مو گرفته شده است. استفاده از طیف گسترده ای از رنگ ها امکان پذیر است، اما رنگ های مدرن "فلورسنت" قابل قبول نیستند.
نقاشی‌هایی که روی یک تخته مستطیل شکل می‌کشیدند، احتمالاً در زمان‌های تاریخی نزدیکتر، رایج بودند.
لبه پایینی تابلوهای آویزان، نباید زیر 2.5 متر بالاتر از پیاده رو باشد و نباید از پیاده رو بیرون بیاید و علائم راهنمایی و رانندگی را پنهان کند. تابلوها را باید از بست های آهنی ساده آویزان کرد و معمولاً باید از چوب و رنگ دستی ساخته شود. محتوای تابلو باید ساده نگه داشته شود. استفاده از پاستل و گچ برای نوشتن حروف خوشایند هستند.
حروف نویسی روی ویترین مغازه گاهی اوقات می‌تواند مفید واقع شود، به عنوان مثال، در استفاده از تابلوی فارسی مغازه، یا جایی که فضا وجود ندارد.
یک تابلو حروف واضح، بهتر از چندین تابلو گیج کننده است. هیچ فایده ای ندارد که یک چیز را بیش از یک بار بیان کنید. تابلوهای مات و تابلوهای آویزان با حروف نقاشی شده با دست ترجیح داده می شوند. سایر طراحی‌های سنتی، متریال و چیدمان‌های پایانی که قبلاً توضیح داده شد نیز احتمالاً قابل قبول هستند.
نمای مغازه جدید
همانطور که قبلاً ذکر شد،در طراحی تابلو نمای مغازه های جدید در ساختمان های موجود باید ویژگی ساختمانی را که در آن قرار دارند و همچنین صحنه خیابان را در نظر بگیرید.
مهمتر از همه، طراحی نمای مغازه جدید باید به طراحی خاص ساختمانی که شامل آن است احترام بگذارد. اگر ساختمان مدرن باشد، جلوی مغازه جدید نیز باید مدرن باشد.
فرصت‌هایی برای برخورد متفاوت با عناصر بالا و انتخاب مواد موجود، زمینه را برای تنوع زیادی در طراحی جلو مغازه، چه به سبک سنتی و چه مدرن، فراهم می‌کند.
اصول طراحی نمای مدرن مغازه
این بخش برخی از اصول اولیه را برای سردر مغازه ها در سراسر ایران بیان می کند. این راهنما پارامترهایی را تعیین می‌کند که در آن باید کار کرد و هدف آن محدود کردن ایده‌ها یا تخیل نیست، بلکه تشویق راه‌حل‌های نوآورانه و در عین حال حساس است.
چه طراحی یک مغازه جدید و چه برنامه ریزی برای تغییر یا جایگزینی یک مغازه موجود، مهم است که تأثیر بصری آن بر ساختمان و منظره وسیع تر خیابان در نظر گرفته شود. نمای مغازه،ساختمان و خیابان باید به عنوان یک موجودیت کامل در نظر گرفته شود تا اطمینان حاصل شود که آنها با هم دیده می شوند نه عناصر جداگانه از یکدیگر.
به طور کلی، نمای مغازه های مدرن نو و بازسازی شده باید از اصول زیر پیروی کنند:
به شخصیت ساختمان موجود و همسایگان آن احترام بگذارید.
تقویت شخصیت محلی منطقه و کمک به ایجاد حس مکان.
برای ارتقای کیفیت کلی صحنه خیابان تلاش کنید.
هویت واضح، نه مخلوط یا سبک.
در صورت امکان، ویژگی های تاریخی موجود را حفظ کنید، این ممکن است در صورتی که ساختمان در فهرست اماکن تاریخی باشد، ضروری باشد.
اطمینان حاصل کنید که ویترین مغازه های مجاور از نظر بصری جدا ازهم هستند.
نسبت های موجود را حفظ کنید تا اطمینان حاصل شود که هر طبقه یا عنصر به وضوح تعریف شده است.
از تقارن و ریتم برای ربط دادن سردر مغازه به طبقات بالا استفاده کنید، مگر اینکه تاکید قوی وجود داشته باشد که امکان ایجاد یک الگوی متفاوت را فراهم می کند.
ورودی مغازه را به وضوح تعریف کنید و آن را در دسترس قرار دهید.
ادغام علائم، روشنایی، و اقدامات امنیتی در مفهوم کلی طراحی.
سبک‌ها را متناسب با خصوصیات شغلی و ساختمان تطبیق دهید، از تکرار خودسرانه اشکال، آرم‌ها و حروف خودداری کنید.
از مواد و صنعتگران با کیفیت بالا استفاده کنید.
در جایی که یک نمای مغازه سنتی با کیفیت باقی می ماند، باید به جای تعویض به نوسازی اولویت داده شود.
معیار طراحی برای نمای مغازه با کیفیت
اصول کلی طراحی نما و تابلو مغازه
نکته:موارد بسیاری وجود دارد که در آن نمای مغازه موجود باقی می ماند و در زیر اضافات بعدی پنهان می شود. به عنوان مثال، تابلوهای قدیمی اغلب در زیر تابلوهای مدرن قرار می گیرند و ستون ها و سقف ها اغلب با تغییر مد پوشیده می شوند. در مواردی که شواهدی مبنی بر باقی ماندن جزئیات اصلی وجود دارد، ممکن است حفظ و بازیابی،نوسازی چنین ویژگی‌هایی مطلوب باشد.
مجوزهای لازم که در پایان این راهنما اشاره شده برای نمای مغازه باید قبل از طراحی اخذ شود که بعد از طراحی با مشکل مواجه نشوید و مجبور به تغییر طرح شوید.
مقیاس، ارتفاع و نسبت
مقیاس و ارتفاع سردر یا نمای مغازه باید متناسب با بقیه ساختمان باشد.ساختمانهای بلند یا سقف های بلند و کوتاه، دهنه های بزرگ یا کوچک، ورودیهای عریض یا کم عرض، همه باید در نظر گرفته شود.
از تغییرات در سطح درب ورودی اصلی و کف داخل مغازه ها باید اجتناب شود. اگر این قابل انجام نیست، مناسب است رمپ یا پله در جایی تعبیه شود.
دسترسی به مغازه ها باید مورد توجه ویژه قرار گیرد.
از هر فرصتی باید استفاده کرد تا اطمینان حاصل شود که دسترسی و گردش در مغازه ها برای همه افراد جامعه از جمله معلولین و از کار افتاده ها،امکان پذیر است.
درب باید در نما به راحتی قابل تشخیص باشد. درها باید به راحتی باز شوند یا اتوماتیک باشند. از درهای گردان باید اجتناب شود، اما در صورت لزوم باید با درهای لولایی یا کشویی که همیشه در دسترس هستند تکمیل شود.
درهای براق یا سطوح بزرگ شیشه ای، باید دارای قسمتهای متضاد بصری به شکل آرم، علامت یا ویژگی تزئینی در دو طرف باشد تا موقعیت بسته آنها را نشان دهد.
تابلو مغازه و جزئیات
استفاده از تابلوهای بزرگ برای پنهان کردن سقف کاذب داخل مغازه مناسب نخواهد بود. مگر در مواردی که نمی توان اجتناب کرد.برای پنهان کردن سقف کاذب باید روش های دیگری در نظر گرفته شود. به عنوان مثال، قرار دادن سقف کاذب پشت شیشه مات یا تشکیل یک دیوار پراکنده.
تابلو نباید فراتر از اطراف مغازه گسترش یابد و نباید بدون وقفه در تعدادی ساختمان یا واحدهای معماری متمایز، کشیده شود.
بالای تابلو باید به خوبی زیر آستانه پنجره های طبقه اول قرار گیرد و نباید هیچ گونه ویژگی معماری یا تزئینات موجود که تأثیر مثبتی بر صحنه خیابان دارد را مبهم کند.
طراحی هر گونه جزئیات مورد استفاده برای قاب بندی تابلو. به عنوان مثال، یک قاب، جعبه یا المان باید در طراحی کلی جلوی مغازه گنجانده شود.
قاب بخش مهمی از طراحی جلو مغازه است که یک خط افقی بین جلو مغازه و طبقات بالایی ایجاد می کند و همچنین محافظت از آب و هوا را برای مغازه و حروف تابلو ایجاد می کند.
اگر برآمدگی کافی باشد، در صورت لزوم، می‌توان از قاب برای تعبیه نور فرورفتگی(مخفی) استفاده کرد.جزئیات قاب پررنگ تعریف واضحی را بین جلوی مغازه و طبقه بالا ارائه می دهد.
ستون ها و قاب های عمودی برای جلوی مغازه جدایی فیزیکی از ساختمان های همسایه ایجاد می کنند. آنها باید از نظر اندازه و تعداد کافی باشند و به طور مناسب برای پشتیبانی بصری از تابلو و طبقات بالا قرار گیرند.
اصل ارائه یک تقسیم روشن بین نمای مغازه و پشتیبانی بصری برای نمای بالایی و اطراف همچنان باید اعمال شود. یک راه مناسب برای دستیابی به این امر در طراحی مدرن این خواهد بود.
ویترین مغازه
باید توجه داشت که به ندرت شرایطی وجود دارد که برای تکمیل طراحی نمای داخلی، نیازی به ویترین نباشد. این اغلب یک ویژگی طراحی جدایی ناپذیر است.
بنابراین باید از نظر ابعاد و ساختار یک ویژگی قوی باشد.
انتخاب عمق ویترین به طراحی کلی نمای مغازه و ابعاد داخلی بستگی دارد و می تواند تحت تأثیر عمق تابلو نیز باشد.
ویترین مغازه های موجود با ویژگی های تزئینی با کیفیت باید حفظ شوند.
مواد مورد استفاده باید همیشه از مصالح کل ساختمان و جلوی مغازه و نوع شغل پیروی کنند و آن را ارتقا دهند.
طرح‌های معاصر باید نوعی از ویترین جدید مغازه را نیز در خود جای دهند. نه لزوما فقط در پشت شیشه جلو مغازه بلکه در وسط یا دیوارهای اطراف.
پنجره و شیشه
اندازه و سبک ویترین مغازه ها، از جمله میله های یا نرده های استیل براق،مولیون ها و تراشه ها باید در مقیاس و متناسب با نمای مغازه و ساختمان به طور کلی باشد.
مولیون ها به المانهای عمودی گفته می شود که وظیفه جداسازی بین اجزا نما را دارد.
مناطق گسترده ای از متریال براق بدون وقفه معمولاً قابل قبول نیستند زیرا این امر می تواند اثر یک فضای انعکاسی در کف ایجاد کند.
در جایی که قرار است متریال براق در سردرب مغازه ها تقسیم شود، تعداد و مکان تقسیم بندی ها باید به طور ایده آل منعکس کننده هر گونه تقسیم بندی عمودی موجود در نمای مغازه باشد.
این به ارائه پشتیبانی بصری برای سطوح بالا کمک می کند و در عین حال یک عنصر ساختاری جامد را در زیر آن ایجاد می کند.
این اصل برای طراحی های نما بیرونی مغازه های مدرن قابل قبول است، اگرچه تقسیم بندی فرعی بیشتر، در نمای مغازه های سنتی یافت می شود.
مواد و متریال ها
کیفیت بالایی از مواد در پایان هر طرح پیشنهادی جلو مغازه انتظار می رود.
تعداد مواد و رنگ های مختلف باید به حداقل برسد تا از درگیری و بهم ریختگی رنگها و متریال های مجاور و ویژگی کلی خیابان جلوگیری شود.
چوب و کامپوزیت یکی از سازگارترین مواد مورد استفاده در طراحی نمای جلو مغازه است. در حالت ایده‌آل هنگامی که با نمای مغازه‌های سنتی سروکار دارید، چوب ترمو برای بازسازی(تعمیر) باید ماده اولیه باشد. مواد دیگر ممکن است در مکان ها یا طرح های خاص در منطقه مناسب در نظر گرفته شوند. به عنوان مثال، اگر طراحی ساختمان و قدمت آن به سمت استفاده از این نوع مصالح متمایل باشد، نمای کامپوزیت، نمای فلزی ممکن است مناسب باشد.
